door Rinus van de Riet
Maart 2024
Ik ben Cees Coremans, 87 jaar, geboren Heigatstraat te Etten-Leur. Sinds 6 jaar weduwe na een huwelijk van 54 jaar met Nel Coremans-van Praat. Heb een bedrijf gebouwd kort naast het ouderlijk bedrijf. Heb 4 kinderen en 9 kleinkinderen. Ben van beroep tuinder geweest vanaf 1964 totdat mijn zoon Kees het bedrijf in 1992 overnam. Ik ben toen naar het dorp verhuisd.
Ik zette eind jaren 60 een 0,5 ha kas weg voor aardbeien. Er moest noodgedwongen een bijenvolk komen voor de bestuiving. Deze kreeg ik van ome Jan Coremans. Deze kast heb ik notabene doodgespoten ook nog, zoveel verstand had ik ervan. M’n 2e kast heb ik overgenomen van Jan Pijs, de slachter. Daarna nog 4 kasten gekocht van Piet Roovers voor 110,- gulden per 6 ramer. En de imker was geboren.
Ik ben lid geworden van de bijengilde in 1971 en meteen voor 8 jaar in het bestuur gekomen. In de topjaren had ik 105 bijenkasten, hoofdzakelijk dadant.
Tot 1992 stonden al deze kasten op het ouderlijk bedrijf maar m’n zoon Kees was als de dood voor bijen. Dus ze moesten verhuizen. Ik kon gelukkig een beetje verderop een bosje kopen waar ik toch alles kwijt kon.
Een bijenstal gebouwd met een tuinhuisje erbij. Dit was lekker, makkelijk en veilig voor de bijenkasten. Tevens ideaal voor al die kijkdagen en excursies. In al die jaren veel imkers en verenigingen ontvangen. Als ik al die verhalen had opgeschreven, had ik nu een heel boek.
Jarenlang op de 2-jaarlijkse bijenmarkt Etten-Leur gestaan en voorheen op de amilto. Hier kon ik veel spullen verkopen die ik ook in mijn winkel had. Ik ben hier vroeger in een schuurtje mee begonnen en dit werd lieverlee steeds groter. In het dorp ging dit niet. Op mijn bus stond C. Coremans, Imkerartikelen en Bijenhouderij BOSLUST.In 2009 heb ik besloten om met de winkel te stoppen en heb alles overgedragen aan Cees Doggen, onze huidige bijenleraar, en de bijenboerderij te Strijbeek. In de tussentijd ben ik nog 20 jaar lid geweest bij een bijenclub te Essen, België. Dit om die reden dat het dan gemakkelijker was om in België naar de koolzaadvelden te reizen.
Ik heb altijd veel gereisd met m’n bijen. Als bestuivingsimker en ook voor de honing. En als het kon beide tegelijk onder andere in fruit. Om deze reden ook met een vijftal personen een Buckfast vereniging voor zuid-Nederland en Belgie opgericht. Belgie is later op zichzelf begonnen. De Buckfast-bij is beter in latere bestuivingen, de Carnica voor de vroegere. Ben noodgedwongen met bijen begonnen maar lieverlee was het ook de afleiding.
Vandaag in februari zat ik lekker op m’n knieën voor de kast om te zien hoe ze de stuifmeel binnen brachten. Ik heb alles altijd samen met mijn vrouw Nel gedaan, 54 jaar lang (zie foto van Cees en Nel samen). Honing slingeren, volken brengen en terughalen, de winkel, het werk op de tuinderij en de 4 kinderen. Zij moest vaak op de rem trappen en aansporen ook op de tuinderij te letten anders zat ik altijd bij de bijen. Ik ben eigenlijk stiekem heel trots op mijn kleinzoon Mario die in mijn voetsporen is getreden als bestuivingsimker van beroep. En je gelooft het niet maar ik leer van hem nog steeds nieuwe dingen.
Is gelijk een tip voor alle imkers: al denk je dat je het weet, je blijft steeds bijleren. Het leukst van de bijengilde vind ik de vlechtavonden. Fantastisch. Ik kijk er elke week weer naar uit, ook om de wintermaanden mee te vullen. Ik vind het leuk om de mensen te helpen met het vlechten van korf, mandje of een vogelhuisje. Dit gebeurt met stro of bunt die in september gesneden wordt.
Ik ben een natuurmens, zoals de meeste imkers. De natuur is in het gedrang door stikstof, CO2 en opwarming. Maar de natuur past zich aan en wij noodgedwongen ook. Zo ook het bestuur van het gilde. Er is gelukkig door bestuurswisselingen wat verjonging in het bestuur gekomen en daar pas ik me ook gewoon weer op aan. Ik mis toch wel de oude imkers die allang gestorven zijn. Van de vele waar ik mee opgetrokken ben, leeft bijna niemand meer. Dit krijg je als je zelf ook ouder en ouder wordt.
door Rinus van de Riet
Januari 2024
Ik ben 77 jaar, geboren in Engeland ‘nearby’ Liverpool. Maar ik voel me geen Engelsman. Ben in Nederland naar school gegaan en het leger gediend.
Opgegroeid op landgoed Anneville bij Ulvenhout. Daar was veel natuur en bossen waar ik met vrienden veel kattenkwaad uitgehaald heb. Daarna nog in Princenhage gewoond en tenslotte nu al 45 jaar woonachtig in Etten-Leur. Ik ben van beroep kok en zodoende half Europa rondgezworven. In diverse keukens gewerkt, ook 10 jaar chef-kok geweest in restaurant Mirabelle. Nu gepensioneerd. Mijn hobby’s zijn kweken en verzamelen van eetbare planten en kruiden. Verder vind ik vogels spotten en volgen tot hun nest leuk. En natuurlijk het houden van bijen.
Ik heb altijd al interesse in bijen gehad. Dit is van vroeger uitgegroeid toen ik nog op Anneville woonden. De buurman had bijen. Toen ben ik besmet geraakt met dit bijenvirus en interesse is altijd gebleven.
Eind jaren tachtig had ik een volkje gekocht voor 25 gulden en zodoende via Toontje Naalden met de bijengilde Etten-Leur in aanraking gekomen. Toen ik lid werd heeft Kees Janssen mij meteen op cursus gestuurd. Hier moest ik noodgedwongen voor naar België. Een basiscursus en een cursus voor gevorderden in Kalmthout gedaan. Maar was ook lekker dichtbij. Ook nog jaren lid geweest van deze Kalmthoutse bijenvereniging. Vervolgens deze 2 cursussen ook in Nederland weer gevolgd met enkele andere cursussen.
Voor de cursus bijenleraar heb ik voor de laatste 2 lessen moeten afhaken wegens grote drukte op mijn werk. Het was geen 9-5 baan. Later afmaken was te duur omdat ik weer van voren af aan moest beginnen.
Vroeger had ik een 12-15-tal Dadant kasten. Deze stonden bij familie in de Èttense polder, het windgat, bij boerderij Kelsdonk. In de volksmond werd het ook wel Klein Canada genoemd omdat deze boerderij helemaal wit was en ver achter in de polder lag. Hier komt mijn vrouw vandaan. Daar altijd goed geïmkerd want er was altijd wel veel natuur te vinden. Nooit veel gereisd. Nu heb ik nog een drietal spaarkasten. Standplaatsen bij mij thuis en op de biologische volkstuin in het Kokkestraatje bij het koninginnenbos.
De fijne kneepjes van het imkeren heb ik toch geleerd van Kees Coremans en Jan van Caam. Ik ben sinds de jaren negentig lid van het Bijengilde en vervul sinds 2018 het penningmeesterschap. Ben dit nu aan het doorgeven aan mijn opvolger.
Ik ben, als het kan, altijd aanwezig bij alle activiteiten van het gilde zoals de 20 vlechtavonden, Leurse havenfeesten, vroeger de bijenmarkt, schoolproject de bij hoort erbij, bunt snijden en schonen, terugkomdagen en mede verzorgen van het teerfeest. Ik ben uiteindelijk toch verantwoordelijk voor alle financiële afwikkelingen. De meeste voldoening als lid van de bijenvereniging is toch wel het gewoon lekker zeveren over de bijen met jan en alleman. Het leuke van het scholenproject de bij hoort erbij is dat je de kinderen iets mee kunt geven over de natuur met zijn bloemen en bijtjes. Op de biologische tuin geef ik ook rondleidingen aan kinderen over de tuin en mijn bijtjes.
Ik zie de toekomst van ons gilde als een gezonde vereniging met veel plezier voor jonge en oudere imkers samen. Ik ben blij met de groei en verjonging van ons gilde mede door de basiscursus imkeren die jaarlijks gegeven wordt.
Wat ik vooral belangrijk vind in de vereniging: “Luister naar elkaar en geef je kennis, hoe klein ook, door aan anderen. Want vele kleine dingen maken één grote. En realiseer je dat de natuur toch doet wat hij wil en niet te stoppen is. Verzorg de bijen goed en ze zullen van je houden zodat jij veel honing kunt slingeren.”
Tot slot: Ik sta altijd open voor vragen van recepten met honing.
door Rinus van de Riet
November 2023
Mario is 58 jaar, woonachtig te Rucphen. Geboren te Etten-Leur maar een echte Leurenaar. Vroeger machinist en duiker bij de koninklijke marine, heden werkzaam Tata Steel te Oosterhout als technici wat altijd al zijn beroep is geweest. Getrouwd en 2 kinderen.
“Vroeger kweekte ik nog papagaaien maar tegenwoordig sport ik nog wat, brouw zelf lekkere biertjes, korfvlecht en ik houd sinds 2022 bijen.”
Ik heb inmiddels 6 spaarkasten, ze staan in een bos in Rucphen. Als 5-/6-jarig jongetje heb ik samen met m´n opa eens een zwerm gevangen. Ik ben toen gefascineerd door de bijen. Door de vele drukte nooit aan het imkeren toegekomen. Ik zeg altijd, als je een hobby hebt moet je eigen voor de volle 100% voor inzetten. Daarom in najaar 2021 eerst de basiscursus gevolgd om kennis op te doen. De cursus werd gegeven door Jos Bastiaansen en was heel goed. Deze was wel in de coronatijd dus veel online les gevolgd. Maar Jos had een zeer goed en uitgebreid cursusboek. De Praktijklessen werden gegeven door 2 praktijkleraren. Ook deze waren zeer uitgebreid. Gewoon top en gegeven bij Henk Boot. Hier ook mijn eerste aflegger ontvangen.
Het imkeren is al bij al interessanter dan ik verwacht had. Tijdens de cursus ben ik gelijk lid geworden van het Bijengilde Etten-Leur e.o. Deze vereniging organiseert elk jaar terugkomdagen, een teerfeest, een dagje uit of barbecue.De jaarlijkse jaarvergadering hoort er ook bij. Het is een actieve vereniging met een groot bestuur die altijd bij alle bijeenkomsten aanwezig is.
Voordat ik aan de cursus begon ben ik met toeval al begonnen met korfvlechten. Tijdens deze 20-tal avonden vlechten wordt er volop gebabbeld onder genot van koffie, honingcake of een honingbiertje. Altijd gezellig en op het eind heb je een of twee korven en of een kiep. Maar het belangrijkste is dat de praktijkleraren ook aanwezig zijn zodat je altijd elke week je vragen kunt stellen. Want met bijen ben je nooit uitgeleerd. Vooral als je pas begint zit je vol met vragen.
Bijen is puur natuur en er gebeurt altijd wel iets onverwachts dat opgelost moet worden. Daarom zie ik de Aziatische hoornaar niet als een bedreiging maar als heel vervelend. Hier moeten we met z´n allen tegenaan door koninginnen vangen in het voorjaar, nesten opsporen vanaf voorjaar tot in de late herfst. Ik ben daarom nu ook al vallen aan het maken.
Ik blijf, als jonge imker, imkeren zoals ik nu doe met de kennis van de basiscursus en hoop nog vele jaren plezier aan deze mooie beestjes te beleven.